Kung thank you lang naman, ang dami kong gustong pasalamatan bago ako mawala dito sa mundo. Unang-una ang mga magulang. Kung wala sila, paano na ko? Eh di sana hindi niyo na nakilala ang cute na cute na si Tiny? Di ba? Hahaha. De joke. Seryoso na.
Gusto ko sana na yung Mommy ko ang susulatan ko dito, kaya lang kelangan pa bang i-memorize yun? Alam naman natin na wala ng dadakila pa sa mga ina nating nagpakahirap para iluwal tayo sa mundo. Ang nagpakahirap magpalit ng diaper at magpa-dede sa atin nung baby pa tayo. Ang naghugas ng pwet mo kapag tumae ka nung hindi mo pa kaya. Ang naglaba at namalantsa ng damit mo. Ang tirintas at sinabunutan ang buhok ko. Ang nagagalit kapag ina-underdog tayo. Alam na ng lahat ng tao na lahat ng ina, magilas. Kaya iba na lang susulatan ko. Kuya ko na lang.
Dear kuya, kumusta ka na dyan? Anong balita, malamig ba dyan? Dito mainit, pero kung bumagyo para bang lahat ng tubig sa mundo ay nandito.
Hahahaha. De joke lang. Kanta yan ng Sugarfree. =))))) Seryoso na talaga! XD
Dear Kuya, sana ok ka diyan sa bagong office mo sa Saudi. Sabi mo kasi kagabi nilipat ka na naman. Hahaha. Nagpapagawa na tayo ng bahay! Hindi na sira-sira yung bahay natin. Yung poste nung terrace, `wag ka mag-alala, ipapatibag ko at itatago para may remembrance ka sa lumang bahay natin. Hahahaha. Teka, dapat daw letter ng pasasalamat yung isusulat ko... Thank you nga pala Kuya! Sa pera, sa phones, sa pag-spoil samin. Alam ko hindi mo obligasyon na bilan kami ng mga bagay na hindi naman namin talagang kailangan, pero kusa ka pa din nagbibigay. Kahit naka-Galaxy kami dito at naka-1100 ka diyan. Hahahaha. Ikaw kasi eh. Sabi mo ayaw mo ng mga maaarteng phone. Samin tuloy napupunta. =)) Salamat kasi yun nga, hindi mo naman talaga kailangan na bigyan kami ng mga bagay na gusto namin at alam namin na hindi naman madali ang maupo maghapon sa harap ng computer at mag-Facebook. Chos! Hahaha. Alam ko hindi ka na nakakapag-online kapag nasa office ka. =)) Thank you kasi kahit kailan hindi ka nag-reklamo. Kahit kailan hindi ka nagsabing ayaw mo na. Kahit kailan hindi mo sinabing nagsasawa ka na. Salamat. Kahit na bata ka pa at mapo-postpone lang ng ilang taon ang pag-aasawa mo, sinalo mo pa rin ng buong-buo ang responsibilidad na maging tatay namin. `Wag kang mag-alala, kahit minsan ang hirap na mag-isip ng punchline, papatawanin pa din kita kapag magka-chat tayo para lang marinig namin yung tawa mo. Parang nandito ka na din. Thank you Kuya. Nang dahil sa'yo hindi nahihirapan si Mommy. Hindi na siya nag-aalala. Thank you Kuya kasi dahil sa'yo nakakapag-aral kami. Basta, salamat! Mahal na mahal ka namin Kuya. `Di mo man `to mabasa, kapag namatay ako ipapabasa na lang ng mga mambabasa ko sa inyo. Hahahaha. =)))))) THANK YOU KUYA! HAYLABYOU! Pa-kiss! :* =))))))))))))
No comments:
Post a Comment