Buhay Kolehiyo.

Siguro, one of the benefits of being a college student is yung magiging independent ka na. You're on your own na. Kanya-kanyang sagot na ng assignments, kanya-kanyang aral na sa quiz, kanya-kanyang diskarte sa pag-le lecture at kanya-kanyang research na ng mga paper works. Dito ko naranasan punitin at lukutin ang assignments ng block namin dahil halos magkaka-mukha kami ng sagot. And FYI, P.E. 100 ang subject at hindi pa namin major yun. Dito rin ako nakakita ng minus 5 points sa quiz dahil lang lumingon ka ng bahagya sa katabi mo. Pero at least Bio Lab 105 yun at major subject namin yun. Dito rin ako naka-experience ng cover to cover long quiz ng walang turo ng teacher sa FIL 100. Grabe. Pers taym ko talaga maranasan yun.

Another benefit is magkakaroon ka ng a circle of new friends. To start anew. Getting to know each other type. Kanya-kanyang istorya nung high school. Kanya-kanyang pinag-graduate-an na school. At kanya-kanyang kwento sa adjustments sa college.

Para sakin, benefit din ang sobrang sisipag na professors na talagang hindi masasayang ang tuition fee na pinag-hihirapan ng magulang mo. Lalo na sa Bio Lab 105, MATH 100, at P.E. 100 ko. As in wala pa silang late at absent at sobrang gagaling magturo. At syempre, ang isa sa pinaka-peyborit kong teacher ay si Ser Mina na parang si Ser Alwyn kung magturo. Registered nurse na, licensed teacher pa at sobrang daming natututunan kahit CWTS lang ang subject namin sa kanya.

Sa kolehiyo din ako natutong mag-planner. Oo, nag-pa-plan na ko ngayon. HAHAHAHA. Dito ako natutong i-organize ang buhay ko. Ang mga assignments and homeworks na gagawin. Yung mga research works na sa bahay gagawin. Lahat. Ultimo yung damit na dadalin ko next week nakalagay dun. Ultimo yung pancit canton, sabon, kape, etc. Nandun lahat. Kaya siguro hindi ko na kayang mabuhay ng wala ang planner ko. Dahil sa sobrang ulyanin ko, soooobrang laking tulong neto.

Dito rin kami namulat na hamak sarap mag-aral kesa mag-trabaho. Sabi nga ni Ser Mina, mahirap ang reality. Mahirap maghanap ng trabaho at magkaron ng responsibilidad lalo na sa kalagayan ng Pilipinas na napaka-daming unemployed. Dito ka mamumulat kung ano ang priorities mo pagka-graduate mo.


Kaya sa mga estudyante, lalong lalo na yung mga nasa malayo na pinag-aaral ng magulang tapos nag-gu-good time lang. Aba, mahirap ang buhay. Maawa naman kayo sa mga magulang niyo. Hindi naman ho mina-magic ang perang ginagastos niyo.