Nung nawala siya, sobrang lungkot ko. Pero na-realize ko din nung huli na, siya nga masaya na kasama si Lord. Kung malungkot ako dito, lugi ako. Kaya kailangan ko din maging masaya kahit wala na siya dito. ☺
Same here, Tiny. :) Alam mo sobrang gloomy ng buong September ko. Sobrang lungkot ko talaga na parang walang magandang nangyari sa buhay ko. Yung tipong kahit meron naman yung negative lang ang nakikita ko. Nawala ako sa focus, feeling ko nga babagsak na ako sa ibang subjects ko kasi wala nawala talaga ako sa track. Ganun siguro talaga ang impact once na mawalan ka ng isang taong sobrang minahal mo at sobrang minahal ka din. Yung tipong inaasahan mo na mas makakasama mo pa ng matagal, pero napaaga ng pagpapaalam sayo. Pero ngayong October masaya na ako. Kahit sabihin pa ng iba na bakit ang bilis ko naman daw makamove on e isang buwan palang. Bakit kelangan pa nating magmukmok? Eh alam naman nating asa heaven na siya. Ang kailan nating ay maging masaya para sa kanila dahil kasama na nila si God. At kailangan din nating maging masaya para sa sarili natin. Kahit sabihin nating naiiyak parin tayo sa tuwing naaalala natin yung masasayang panahong kasama natin sila, we have our own lives. We need to move forward. We need to be happy. Ngayon kaya narin kitang payuhan dahil naramdaman ko na kung panong mawalan ng isang tao sobrang mahal ko. :))) Let us be happy for them, and for ourselves. For the stronger us. Cheers! :D
Thank you Peyt! Masaya na sila kasama si Lord at alam kong pinapanuod na din nila tayong maabot ang mga pangarap natin! To happiness and to the day we meet them again, cheers! >:D<
Same here, Tiny. :)
ReplyDeleteAlam mo sobrang gloomy ng buong September ko. Sobrang lungkot ko talaga na parang walang magandang nangyari sa buhay ko. Yung tipong kahit meron naman yung negative lang ang nakikita ko. Nawala ako sa focus, feeling ko nga babagsak na ako sa ibang subjects ko kasi wala nawala talaga ako sa track. Ganun siguro talaga ang impact once na mawalan ka ng isang taong sobrang minahal mo at sobrang minahal ka din. Yung tipong inaasahan mo na mas makakasama mo pa ng matagal, pero napaaga ng pagpapaalam sayo.
Pero ngayong October masaya na ako. Kahit sabihin pa ng iba na bakit ang bilis ko naman daw makamove on e isang buwan palang. Bakit kelangan pa nating magmukmok? Eh alam naman nating asa heaven na siya. Ang kailan nating ay maging masaya para sa kanila dahil kasama na nila si God. At kailangan din nating maging masaya para sa sarili natin. Kahit sabihin nating naiiyak parin tayo sa tuwing naaalala natin yung masasayang panahong kasama natin sila, we have our own lives. We need to move forward. We need to be happy.
Ngayon kaya narin kitang payuhan dahil naramdaman ko na kung panong mawalan ng isang tao sobrang mahal ko. :)))
Let us be happy for them, and for ourselves. For the stronger us. Cheers! :D
Thank you Peyt! Masaya na sila kasama si Lord at alam kong pinapanuod na din nila tayong maabot ang mga pangarap natin! To happiness and to the day we meet them again, cheers! >:D<
ReplyDelete