Gameplan (as of 2012)

Every time I come up with ideas/inspirations to write something for my blog, I always tend to forget the things I'm about to write and/or have a temporary mental block. And then my eagerness to post something will immediately go away and as a result, I never get to share what I am supposed to share. And that is very very annoying.
One of the things that I've been trying to come up with is a "my dreams" kind of post where I can share some of my dreams with you. And as I've said, I fail every time I try. Pero sabi nga sa isang sikat na quote,"Try and try until you die". Kaya naman ishe-share ko sa inyo ang aking mga pangarap. Kaya may nakalagay na "2012" kasi sa ngayon pa lang yan. Malay mo sa 2013 iba na pala yung pangarap ko `di ba? Nothing is permanent, eka nga. So let me share my dreams with you, no holds barred!
Eto na sila:
1. Graduate with Latin honors. Naks di ba? Hahahaha! It may sound creepy to you or not, pero have you ever been enlightened? Yung parang "you saw the light" feeling na parang nasa loob ka ng cave na sobrang dilim then suddenly you saw "signs" and something that was shining tapos dumiretso ka, sinunod mo yung path/signs, then nung nakalabas ka na sa kweba yung felt... enlightened.
Ganoon yung nangyari sa akin when I shifted my course to IT. Kaya naman laking pasasalamat ko kay Lord dahil binigyan niya ko ng signs para ma-clear up yung fog sa mind and soul ko. And I'm proud to say that I'm happy. Grateful. Blessed. I am happy with my course and I will do my best to prove that this is the right direction that I'm taking in my life.
2. Ga-graduate ka na lang din ng my honors, de dapat maganda na ang trabahong makuha mo `di ba? Gusto ko ng magandang trabaho. Yung masaya ako. Yung malaki ang sweldo para matupad ko pa yung iba kong pangarap. Yung may kinalaman yung pinag-aralan ko para hindi masayang ang pinag-aralan ko.
3. Syempre, kapag may magandang trabaho na (wait ko-compute-in ko lang kung ilang taon ako nun...) ko sa edad na 22 bibilin ko na ang lahat ng gusto ko.
Coming from a sometimes-adequate-sometimes-not family, even a a single peso matters. Nung bata ako naranasan ko na na konti lang ang handa namin nung Pasko. Naranasan ko na na hindi makabili ng bagong damit para sa Pasko, and being a child back then, magkakaron ka ng ibang outlook sa buhay. Na hindi pala lahat ng tao kaya bumili ng mga gusto nila no matter what the special occasion is. Hindi ako nasaktan nung mga panahon na yon, hindi ako nainis, hindi ako nagalit sa mga magulang ko. Instead, I turned my disappointment into a lesson and an inspiration to pursue a better life for me and my family's future. Tumatak na sa isipan ko na, someday mabibigyan ko din ng magandang buhay ang mga magulang ko (tae naiiyak na ko, naaalala ko kasi yung Daddy ko), na hindi na kailangan magtrabaho ng mabigat ng Daddy ko (shit) na balang araw hindi na siya mahihirapan. It still pains me every time I think about him, that he'll never get a chance to have a luxurious life that I intend to give to him, even if I need to work extra hard every day. Siguro yun po yung masakit. Yun na lang yung masakit na part sa pagka-wala niya. Na hindi ko siya nabigyan ng magandang buhay kapalit ng pagmamahal at pagsisikap niya para maitaguyod kaming pamilya niya....
Ok! Tama na. Umiiyak na ko. Hehehehehe. Balik na tayo ulit sa mga gusto kong bilin kapag may trabaho na ko.

• Siguro po sa unang sweldo ko, bibili ako ng DSLR. Hindi pa kasi uso yung SLR, gusto ko na maging photographer. Mga elementary siguro ako. At chaka nung bata ako, hindi ko pa alam na mahal ang camera. Pati nga pag-aaral hindi ko alam na mahal pala eh. Hahahaha. So yun. Gusto ko talaga matuto mag-photograph. Talaga lang. Hindi dahil uso. Wag niyo kong itulad sa mga nakikiuso. PLEZZ LANG.
• Bahay. Siguro nai-kwento ko na sa inyo, pero yung bahay po namin nun eh sira-sira talaga yung kisame. Isa sa mga dahilan kung bakit ayoko ng ulan (sinasanay ko pa yung sarili ko na huwag matakot sa ulan/bagyo) dahil tumutulo yung bahay namin. Simula nung nagkaisip ako, tumutulo na yun. Kaya lagi akong mag-pe pray kapag bumabagyo nung bata ako na sana yung bubong namin `wag tangayin ng hangin, tapos sana hindi na lang umulan kasi kailangan na naman magsahod ni Mommy. Yung mga ganon. Kaya nung bata ako, sinabi ko na din sa sarili ko na balang araw, bibili ako ng bahay. Tig-isa kami nila Mommy/Daddy. Ngayon, iniisip ko kung pag-iipunan ko ang bumili ng bahay (naks akala mong may trabaho na eh hahaha) bago mag-asawa o after na. Hindi ko pa alam.

4. Pinag-iisipan ko pa kung gusto ko ng grand wedding eh. Eh kasi once in a lifetime nga lang naman yon. Kaya lang sa hirap ng buhay ngayon, mga mayayaman na lang talaga ang nag-di dream wedding. Kung iisipin mo kasi, pwede ng pambili ng bahay yung magagastos mo dun. Di ba. =)) Pero pinag-iisipan ko pa. Syempre kapag gusto mo ng dream wedding, mag-sisikap kang mabuti pag nag-ta trabaho ka na para makapag-ipon ka! :))
5. Isa sa mga goals ko sa buhay ang magpa-payat. Nakapanuod na ba kayo ng video ng matatabang tao tapos kapag hinati yung katawan nila yung puso nila nakabalot sa sebo/taba/mantika/kung ano man yon? Pag napanuod niyo yun tiyak kong gugustuhin niyo talagang magpa-payat. Promise. Marami pa kong gustong gawin sa buhay kapag natupad ko ang mga priorities kong `to. Kaya kailangan maging healthy tayo at magtagal sa earth.
Eto kasi yung gameplan ng buhay ko:

Oh diba ang landi lang? Ganyan ako mangarap at mag-isip sa future! Hahahaha! =))) Pero of course, ngayong 2012 lang yan kasi baka may mga dumating na opportunities/obstacles in the future at mabago ang takbo ng buhay.
Dapat i-e explain ko pa isa-isa yan kaya lang napansin kong ang haba na pala ng post ko. Hahahaha =)))) Yon! Gusto ko lang kasi mag-share. Maka-inspire. Hehehehe. Sana na-inspire kayo at let's do our best para matupad ang mga pangarap natin! Apir!