Buhay kolehiyo

Sa totoo lang, dito ko sa NEUST naramdaman yung pagiging kolehiyo ko. I'm not comparing them in terms of their greatness (alam naman nating walang tatalo sa CLSU), pero ang sinasabi ko lang e mas gamay ako dito sa NEUST. Mas hiyang. Siguro kasi dito mas na-a appreciate ko yung sarili ko. Ang tagal ko ng di nakaranas ng competitiveness sa katawan ko, at dito ko lang ulit naramdaman yon.
Dito ko naranasan ma-appreciate ng ibang tao. Hahahahaha. Sa high school at sa unang taon ko sa kolehiyo, di ko naranasan yon. Siguro kasi nag-gago ako o di ko pinagbuti at talagang maraming magagaling nung high school ako, pero ngayon, naramdaman ko ulit maging nasa top.
Ang sarap lang sa pakiramdam kapag sasabihin ng mga kaklase at teachers mo na,"Ay magaling yan kasi galing Lab High yan". Pati si Jorenn ganun din. Masarap sa pakiramdam. Kaya ang resulta? Pinagbubuti ko pa lalo.
Siguro kasi ganon naman yun e. Kapag ina-appreciate mo yung isang tao, lalo niyang binibigay yung best niya.
Alam ko dapat di na tayo sa manghinayang sa mga pagkakataon, panahon, at mga bagay na wala na; pero sana andito si Daddy ngayon at nakikita niya ko. Alam kong masama magsabi ng "sana pala", pero sana pala sinunod ko na lang yung payo nila na dito ako mag-aral para nakita niya yung achievements ko bago siya umalis.
Kung san san na napunta tong kinukwento ko. Hahahaha! Pero yun nga, naalis na yung katamaran ko sa pag-aaral ng paunti-unti. Sa tuloy tuloy na hanggang makapagtapos ako. Sana maging consecutive yung mga achievements ko hanggang graduation para maging proud sakin lahat ng taong nagmamahal sakin.
Go Tiny! Kaya mo yan! AJA! FIGHT!!!