Inggit.

Walang biro. Sadyang nakakalason. Sadyang nakakamatay. Isa sa mga pinaka-makasalanang gawain ng mga tao, at isa din sa pinaka-madalas.
Inggitero. I had a share of experience dealing with people like them. Yung mga taong nananahimik ka na, pero guguluhin ka pa dahil sila sa sarili nila walang peace of mind. Yung mga taong sa sobrang inggit nila sa posisyon mo sa buhay, kung ano-ano na sinasabi sa'yo.
Meron pa nga akong kakilala, sabi papatayin daw niya kami. Minsan naman, papalayasin daw. Ganyan ba talaga yung mga taong inggit? Ayaw na nakikitang masaya at mapayapa ang mga tao sa paligid nila? Tangina, eh. Kulang pa ba na nakikita niyong wala ng nagtataguyod samin? Di pa ba sapat na nakita niyo ang mga paghihirap namin para bumangot ulit? Tangina niyo lang. Oo, tangina niyo ho. Sa bawat luha na pinatak ng mga mahal ko sa buhay, sa lahat ng sama ng loob na dinulot niyo sa Mommy ko tandaan niyo na babalik din lahat sa inyo.
Pero sabi nga nila, ipag-dasal na lang natin ang mga taong nabubuhay sa mundong ganyan. Ipaubaya na natin sila sa karma at kay Lord.
Kaya sa mga taong inggit, hinay-hinay lang. Nakamamatay.