- Describe yourself: Maliit. Pango. Chinita. Dating maputi.
- What is love?: Love is.
- Who is your crush?: Leighton Meester.
- Have you ever been in love?: Yup.
- How did you know?: Because.
- What did you call each other?: Baby, Babe, Kulot/Puny.
- Theme song?: Wala eh. Lol.
- When and where did you meet?: Dear Ate Charo... HAHAHA! De, seryoso na. Nagkakilala kami nung December 9, 2009. Christmas Party namin yun sa Shop namin sa T.L.E. tapos Trip to Jerusalem yung game na dapat kakapit ka sa braso ng guy para hindi ka ma-out. Ayun, sa kanya ako kumapit. and then... Na-in love na siya saken. Tsk. Ganun talaga eh. Haba ng hair ng lola niyo eh. HAHAHAHAHAHA! Joke lang. =))
- What was his/her first gift to you?: A necklace with a letter "K" pendant.
- His/Her qualities you like best: Mabait siya. Oo, mabait. Lol.
- Most unforgettable moment: Sa buhay ko? Wala. Walang memorable sa buhay ko. Ulyanin ako eh.
- Most embarassing moment: Wala din.
- Dream in life: To be the successful person my parents raised/want me to be.
7.31.2011
Slam Book: Top Secret! (Part 2)
Slam Book: Getting To Know You. (Part 1)
- Name: Kristina Jonas Mendoza y Espino
- Nickname: Tiny, Tunini
- Birthday: August 6, 1994
- Zodiac Sign: LEO.
- School/College: Philippine Statesman College - Elemantary
Nueva Ecija University of Science and Technology (Laboratory High School) - High School
Central Luzon State University - Tertiary (on-going) - Hobbies: Reading. Blogging.
- Hangout places: At school? OSA Tamabayan.
- Sports: Not sporty at all. But I play a little of badminton.
- Athlete: Manny Pacquiao!
- Food: Itnok na may iklog, sinigang, beef brocolli, french fries, coke float, friend chicken, vegetable salad, potato salad, macaroni salad...
- Drink: Coca-cola.
- Music: Alternative Rock. Country...
- Band: Parokya ni Edgar
- Singer: Taylor Swift and Bruno Mars
- Movie: National Treasure
- TV Show: Gossip Girl
- Radio Station: Brgy. L.S.
- Color: Gray. Black. White.
- Likes: Happiness
- Dislikes: People
- Motto: "The first syllable of triumph is try."
Sa mga panahong ganito...
Gusto ko talaga maging superhero. O kahit hero lang, kahit wala ng super. Gusto kong magkaron ng powers - powers na kayang tanggalin lahat ng hinanakit ng pamilya ko, at minsan pa nga ng buong mundo.
I want to erase all the pain and hurt they feel. Gusto ko pasanin lahat ng problema nila. Sana kaya kong i-fast forward ang mga araw. Sana I'm not only 16 para may magawa ako para sa kanila.
Gusto ko maging genie, para mabigyan ko sila ng 3 wishes. Maging Powerpuff Girl para I can save the day. O kaya, si Batman, para ako na lang ang bahala sa problema nila.
Pero at the end of the day, ako lang `to. Si Tiny lang ako. Walang magawa at pinapanuod lang umikot ang mundo. At sobrang hirap.
Ang hirap umupo sa isang tabi habang yung Dikong mo nawalan ng bagay na sobra nyang iniingatan. Ang hirap tumunganga habang yung mga sundalo sa Mindanao, pinupugutan ng ulo ng mga Abu Sayyaf. Ang hirap manuod ng TV lalo na kapag nakikita mo ang mga putanginang demonyo sa gobyerno. Ang hirap mainis at magalit sa mga taong magnanakaw, snatcher, holdaper, dahil alam mong ginagawa lang nila yon dahil sa hirap ng buhay.
At minsan, sa mga panahong ganito, sobrang hirap ngumiti...
I want to erase all the pain and hurt they feel. Gusto ko pasanin lahat ng problema nila. Sana kaya kong i-fast forward ang mga araw. Sana I'm not only 16 para may magawa ako para sa kanila.
Gusto ko maging genie, para mabigyan ko sila ng 3 wishes. Maging Powerpuff Girl para I can save the day. O kaya, si Batman, para ako na lang ang bahala sa problema nila.
Pero at the end of the day, ako lang `to. Si Tiny lang ako. Walang magawa at pinapanuod lang umikot ang mundo. At sobrang hirap.
Ang hirap umupo sa isang tabi habang yung Dikong mo nawalan ng bagay na sobra nyang iniingatan. Ang hirap tumunganga habang yung mga sundalo sa Mindanao, pinupugutan ng ulo ng mga Abu Sayyaf. Ang hirap manuod ng TV lalo na kapag nakikita mo ang mga putanginang demonyo sa gobyerno. Ang hirap mainis at magalit sa mga taong magnanakaw, snatcher, holdaper, dahil alam mong ginagawa lang nila yon dahil sa hirap ng buhay.
7.30.2011
Kung may isang babae akong i-a-idolize...
Hindi si Marilyn Monroe. Hindi rin si Oprah Winfrey. At kahit sobrang hanga ako kay Eleanor Roosevelt, hindi din siya. Kundi... Ang babaeng nagbigay ng buhay at nagmulat sakin sa mundo, ang Mom ko.
Mommy ko? Simple lang. And when I say simple, I'm serious. Kapag nakita mo ang Mommy ko, naka-Chucks lang yan o kaya naka-Vans. Naka-shorts at naka-polo shirt o T-shirt. 4'11 siguro ang height at naka-pixie cut ng buhok. A great cook, a loving wife, and a wistful mother to her kids.
And as the saying goes, marami kaming something in common ng Mommy ko. My love for Chucks, at ang pananamit ng simple. My love for Biology, for Science, and for Nature.At ang walang sawang pag-mumura. Bwahahaha.
Kapag nanunuod ng TV yan, dalawang channel lang. It's either National Geographic Channel or Food Network. Simple lang din hobbies ng Mommy ko. Ang mag-games sa FB, mag-cross stitch at mag-alaga ng halaman. Kapag hinanap mo sa bahay yan, makikita mo lang siya sa mini-garden niya sa likod ng bahay namin. At kung Pop songs lang naman ang pag-uusapan, asahan mong alam niyan ang lyrics ng mga kanta ni Lady GaGa at Bruno Mars.
My Mom, hindi siya genius, pero sobrang witty niyan. At twing kailangan ng advice ng mga tito at tita ko, siya lagi ang lalapitan. And in my 16 years here on Earth, I never saw her take a side. Laging patas.
Masungit ang Mommy ko. Haha! Pero hindi siya strict. Kapag uuwi ako ng gabi, tatanungin lang niya kung bakit ako gabi inuwi at papaalalahanan lang niya ko na alam ko na kung ano ang tama at mali. Na nagdaan din siya sa pagiging teenager. Nung naging kami ni Jorenn? Ganun lang sinabi sakin ni Mommy. Na may tamang panahon ang lahat.
Kaya siguro kapag gagawa ako ng kagaguhan, lagi ko siyang maiisip. Makukunsensya ka talaga. Kasi sa dami ng binigay nilang privilege sa'yo para ma-enjoy mo ang teenage life mo, bakit gagawa ka pa ng katarantaduhan. `Di ba?
Kaya sa nalalapit mong birthday (Pero mas malapit yung akin), gusto ko lang sabihin na thank you sa pagpapalaki mo samin nila Dikong at Kuya. Wala kayong pagkukulang ni Daddy. As in wala. Advance Happy Birthday Mommy! I love you! Ikaw ang pinaka-astig na Mommy sa buong mundo. \m/ Hindi ko man masabi ng harapan sa'yo `to, it's the thought that counts! Haha! :* >:D< :')
Mommy ko? Simple lang. And when I say simple, I'm serious. Kapag nakita mo ang Mommy ko, naka-Chucks lang yan o kaya naka-Vans. Naka-shorts at naka-polo shirt o T-shirt. 4'11 siguro ang height at naka-pixie cut ng buhok. A great cook, a loving wife, and a wistful mother to her kids.
And as the saying goes, marami kaming something in common ng Mommy ko. My love for Chucks, at ang pananamit ng simple. My love for Biology, for Science, and for Nature.
Kapag nanunuod ng TV yan, dalawang channel lang. It's either National Geographic Channel or Food Network. Simple lang din hobbies ng Mommy ko. Ang mag-games sa FB, mag-cross stitch at mag-alaga ng halaman. Kapag hinanap mo sa bahay yan, makikita mo lang siya sa mini-garden niya sa likod ng bahay namin. At kung Pop songs lang naman ang pag-uusapan, asahan mong alam niyan ang lyrics ng mga kanta ni Lady GaGa at Bruno Mars.
My Mom, hindi siya genius, pero sobrang witty niyan. At twing kailangan ng advice ng mga tito at tita ko, siya lagi ang lalapitan. And in my 16 years here on Earth, I never saw her take a side. Laging patas.
Masungit ang Mommy ko. Haha! Pero hindi siya strict. Kapag uuwi ako ng gabi, tatanungin lang niya kung bakit ako gabi inuwi at papaalalahanan lang niya ko na alam ko na kung ano ang tama at mali. Na nagdaan din siya sa pagiging teenager. Nung naging kami ni Jorenn? Ganun lang sinabi sakin ni Mommy. Na may tamang panahon ang lahat.
Kaya siguro kapag gagawa ako ng kagaguhan, lagi ko siyang maiisip. Makukunsensya ka talaga. Kasi sa dami ng binigay nilang privilege sa'yo para ma-enjoy mo ang teenage life mo, bakit gagawa ka pa ng katarantaduhan. `Di ba?
Kaya sa nalalapit mong birthday (Pero mas malapit yung akin), gusto ko lang sabihin na thank you sa pagpapalaki mo samin nila Dikong at Kuya. Wala kayong pagkukulang ni Daddy. As in wala. Advance Happy Birthday Mommy! I love you! Ikaw ang pinaka-astig na Mommy sa buong mundo. \m/ Hindi ko man masabi ng harapan sa'yo `to, it's the thought that counts! Haha! :* >:D< :')
7.29.2011
Alam na alam ni God, eh.
Tapos biglang... Nagka-totoo. Naayos eh. Naayos yung problema ko sa Acquaintance namin sa Bio kasi dapat on August 5 yun, tapos nalipat ng August 11. Yung P.I. ko dapat babayaran ko na, kaya lang wala kaming pamasahe ni Jorenn, tapos biglang absent yung prof. ko. Tapos yung hindi ka nag-review para sa quiz ng major mo, tapos biglang apat lang mali mo. Yung tipong pinalangin mong sana `wag ng matupad yung putanginang parade na yun na para sa Intrams, tapos biglang umulan ng malakas. Yung mga tipong ganun.
Ang galing eh. Sobrang galing talaga. At eto lang ang masasabi ko:
Thank you Lord! Sa lahat ng binigay mo samin. Sa pag-aalaga sa family ko lalong lalo na kapag nasa malayo ako. For making them happy when I'm not around. Thank you so much Lord. The best ka! :') O:-D :-bd \m/
There are exceptions to every rule.
Lahat naman tayo may kanya-kanyang pag-uugali. Lahat tayo may sari-sariling pagkatao. At hindi porket may nakita ka sa isang tao, eh ganun na siya.
Hindi porket nagkamali, bobo at tanga na. Hindi porket masipag, matalino na. Hindi porket nag-react, may simpatya na. Hindi porket tamad, eh wala ng silbi. Hindi porket walang pakielam, indifferent na.
Wala ka sa kalagayan ng taong jina-judge mo. At lalong wala kang karapatang pagsabihan sila ng kung ano ano dahil lang ayaw mo sa ugali nila. Hindi mo alam ang pinag-dadaanan ng bawat taong kini-criticize mo.
Lahat may exceptions. Lahat may limitasyon. At lahat may kanya-kanyang opinyon. Lahat tayo may masasabi. Lahat tayo may reaction.
Pero `wag kang manghusga ng isang taong nakilala mo lang ng ilang araw, linggo, buwan, o taon. Dahil wala ka sa kinalalagyan nila at hindi mo nararamdaman ang mga pasanin at mga problemang hinaharap nila.
What's wrong with me?
Seryoso. Gustong gusto ko magbasa pero kapag magbabasa na ko, bigla akong kakabahan na parang ewan. Yung tipong papasok sa isip ko na kapag nagbasa ako, mauubos lahat ng oras ko (Ganun kasi ako magbasa.) tapos hindi na magiging productive yung day ko.
Anyaaaaaaaaare? Huhuhu. I want to read 3 books yesterday tapos nung sisimulan ko na, napahinto na naman ako! Ugh.
And hindi ako makapagbasa without reading 2-3 reviews of the book. Eh hindi naman ako makapagbasa ng reviews kasi walang net. Dito lang sa bahay meron. Tapos kapag naman magbabasa ako sa bahay, feeling ko, kukulangin na yung time ko dito sa bahay.
Waaaaaaaaah! Ang sakit sa bangs. Bakit ba kasi sa twing magbabasa ako gusto ko na agad tapusin? Huhuhuhu. *naguguluhan*
Tangina luuuungs.
Anyaaaaaaaaare? Huhuhu. I want to read 3 books yesterday tapos nung sisimulan ko na, napahinto na naman ako! Ugh.
And hindi ako makapagbasa without reading 2-3 reviews of the book. Eh hindi naman ako makapagbasa ng reviews kasi walang net. Dito lang sa bahay meron. Tapos kapag naman magbabasa ako sa bahay, feeling ko, kukulangin na yung time ko dito sa bahay.
Waaaaaaaaah! Ang sakit sa bangs. Bakit ba kasi sa twing magbabasa ako gusto ko na agad tapusin? Huhuhuhu. *naguguluhan*
Tangina luuuungs.
7.24.2011
“There comes a time when you have to stand up and shout: This is me damn it! I look the way I look, think the way I think, feel the way I feel, love the way I love! I am a whole complex package. Take me... or leave me. Accept me - or walk away! Do not try to make me feel like less of a person, just because I don't fit your idea of who I should be and don't try to change me to fit your mold. If I need to change, I alone will make that decision. When you are strong enough to love yourself 100%, good and bad - you will be amazed at the opportunities that life presents you.”
Mga maliliit na bagay sa isip ko.
Minsan, o madalas, naiisip ko kung bakit yung ibang tao sa mundo, kailangan ma-inggit sa ibang tao. Bakit kailangan mainis ka sa isang tao. Bakit? Kasi may ugali kang ayaw mo sa kanya? Kasi may mga bagay na meron siya na wala sa kanya? `Di ba? Bakit?
Eh kung i-try mo kayang mahalin siya. Mahalin lahat ng flaws niya. Tanggapin kung sino siya. `Di ba? Kasi bakit mo kailangan mainis sa isang tao?
Let's see. Kapag nainis ka sa isang tao, probably because insecure ka. Or you're jealous or envious of what they have. Eh bakit, kasalanan ba nilang ganun sila? `Di ba hindi naman? Lahat naman tayo may kanya-kanyang ugali. Ikaw din sa sarili mo, may mga ugali ka din na kaiinisan ng mga tao.
Pero kung tatanggapin mo yung isang tao kung ano siya, `di ba mas masarap sa pakiramdam? Mas magaan. Yung tipong, may masabi lang siya, maiinis ka na. Eh kung `wag mong pansinin? O hayaan mo siya.
`Di ba? Kasi kung patuloy mong papansinin ang isang tao na ayaw mo, eh mas malamang araw araw ka lang makukunsume sa buhay mo. Eh kung hayaan mo siyang mabuhay, o eh `di pareho kayong masaya.
`Di ba?
Ang gulo kasi. If you try to accept and to love someone and their flaws, eh `di sana ang sarap mabuhay `di ba? Happy happy sana at rakenrolan poreber. Kasi, if you live in hatred, ang bigat sa pakiramdam. May possibility pang hindi ka mapuntang langit.
Eh kung i-try mong mahalin lahat ng tao. Yung tipong hahayaan mo sila kung ano ang gusto nila. Kasi trip nila yun eh. Sige nga, kung pakielaman yung trip mo, badtrip `di ba?
Try to live in peace. Jusko. Magulo na nga ang mundo dahil sa oil price hike, gyera sa Iraq, at pagtaas ng pamasahe, sasabayan mo pa ng kunsume dahil lang sa nakikita mo sa ibang tao.
Ang babaw eh. Grabe.
"I believe that everything happens for a reason. People change so that you can learn to let go, things go wrong so that you appreciate them when they're right, you believe lies so you eventually learn to trust no one but yourself, and sometimes good things fall apart so better things can fall together."
"Here's to the crazy ones. The misfits. The rebels. The troublemakers. The round pegs in the square hole. The ones who see things differently. They're not fond of rules. And they have no respect for the status quo. You can quote them, disagree with them, glorify or vilify them. About the only thing you can't do is ignore them. Because they change things. They push the human race forward. And while some may see them as the crazy ones, we see genius. Because the people who are crazy enough to think they can change the world, are the ones who do."
Para sa'yo `to.
Kung kailangan mo ng masasandalan
Andito lang ako handa kang alagaan
Kung kailangan mo ng kaibigan
Andito lang ako, mag-aabang
Sa buhay na `to, walang permanente
Pero kahit anong mangyare,
hindi kita iiwan sa ere.
Kung feeling mo, nag-iisa ka
Huwag kang mag-alala, dahil nagkakamali ka.
Hindi ko man palaging sinasabi `to
Pero mahal kita, andito ka sa puso ko.
I love you. Andito lang ako lagi. Forever. Kung wala mang forever, habangbuhay. Lagi mong tatandaan `yun. Ok? Andito lang ako! >:D< :* :')
People.
Haters? Given na yan. Stupid people? Given na yan. Papansin? Given na yan. Mga taong walang malang gawin sa buhay? Given na yan. Backstabbers? Given na yan. Mga pang-gulo sa mundo? Given na yan. Mga epal? Given na yan. Siraan ka sa likod mo? Given na yan. Plastic? Given na yan. Unfaithful? Given na yan. Mga gago? Given na yan. Mga puputangina sa buhay mo? Given na yan.
Lahat ng `yan, given na sa mundo at buhay yan. Ang kailangan mo lang gawin eh makipag-sabayan sa alon. Go with the flow. Maging matatag ka. Maging matapang ka.
Remember this: No one in this world can dictate to you how you can and will live your life. No one, EVER, can intimidate you. Pwera na lang kung magpapa-intimidate ka. Walang tao sa ibabaw ng mundo na pwede kang tratuhin na parang gago.
WALANG TAO DITO SA MUNDO ANG PWEDENG PUMUTANGINA SA BUHAY MO.
Lahat ng `yan, given na sa mundo at buhay yan. Ang kailangan mo lang gawin eh makipag-sabayan sa alon. Go with the flow. Maging matatag ka. Maging matapang ka.
Remember this: No one in this world can dictate to you how you can and will live your life. No one, EVER, can intimidate you. Pwera na lang kung magpapa-intimidate ka. Walang tao sa ibabaw ng mundo na pwede kang tratuhin na parang gago.
"What is family? They were the people who claimed you. In good, in bad, in parts or in whole, they were the ones who showed up, who stayed in there, regardless. It wasn't just about blood relations or shared chromosomes, but something wider, bigger. We had many families over time. Our family of origin, the family we created, and the groups you moved through while all of this was happening: friends, lovers, sometimes even strangers. None of them perfect, and we couldn't expect them to be. You can't make any one person your world. The trick was to take what each could give you and build your world from it."
-- Lock and Key (Sarah Dessen)
7.23.2011
Selena: I just need to take better care of myself. No more Nutella, Leighton!
Leighton: Oh, nooo! I know I’m to blame for that. On the whole movie it was like Nutella with everything. Nutella with fruit, Nutella with everything.
Selena: We had toast, Nutella, and banana everyday on set. So good.
Leighton: Like five times a day though.
Hello Leighton and Selena. I love you both. <3
7.22.2011
(Source: leilockheart.me) |
"People come, people go – they’ll drift in and out of your life, almost like characters in a favorite book. When you finally close the cover, the characters have told their story and you start up again with another book, complete with new characters and adventures. Then you find yourself focusing on the new ones, not the ones from the past."
-- The Rescue (Nicholas Sparks)
July 16 & 17, 2011.
So first time kong mag-stay sa dorm ng weekend, and ang buong akala ko ay nakakabore or walang gagawin. Peroooooo... Ako ay mali. Dahil sa sobrang saya sa room namin, parang ayaw ko ng umuwi sa weekend. HAHAHAHA! *half half*
Yun nga, I found myself happier. Wala ng homesick tapos hindi ka na dread bumalik ng dorm kasi ultimo yung dorm parent niyo eh, ka-close mo na. Hahaha. Ang saya lang. Although minsan badtrip ka sa mundo, tapos may dadagdag pa na badtrip na mga tao. Pero cool lang tayo. Mga kupal sa mundo yun. Rakenrol lang tayo. \m/
Yoooon. Nung June 16, babalik na ko sa dorm nun ng mga bandang... 2:30PM? Sumakay ako sa bus tapos kasabay ko yung kaklase ng ka-dorm ko na kaklase din ni Kath (Abaya). Florida ang bus na sinakyan namin tapos pagpasok ko... Ay putangina. Nakakahilo! Sobrang dami ng air freshener tapos napakabilis magpatakbo na 45 minutes kang yung Caba to Muñoz. Ay putangina lang talaga. Hayop na drayber na yun. Buti na lang nung nasa CLSU na kami, ginising ako nung classmate ni Kath kundi, lalagpas ako! Tapos nung pupunta na ko sa harap, nadapa pa ko. Tangina talaga eh. Tapos nasabit pa yung earphones ko, naputol yung isa. Wagas talaga. Tangina. =))))))))))
Kinabukasan, general cleaning day! Napaka-abnormal ko nung araw na yun at napaka-dami naming ginawang ka-abnormal-an. Sabi nila baka daw epekto yun ng bus. Hahahaha.
Ayun. Naglinis kami ng bonggang-bongga at nag-picture-an ng wagas. =)))))))))
I love you dorm mates! \:D/
Yun nga, I found myself happier. Wala ng homesick tapos hindi ka na dread bumalik ng dorm kasi ultimo yung dorm parent niyo eh, ka-close mo na. Hahaha. Ang saya lang. Although minsan badtrip ka sa mundo, tapos may dadagdag pa na badtrip na mga tao. Pero cool lang tayo. Mga kupal sa mundo yun. Rakenrol lang tayo. \m/
Yoooon. Nung June 16, babalik na ko sa dorm nun ng mga bandang... 2:30PM? Sumakay ako sa bus tapos kasabay ko yung kaklase ng ka-dorm ko na kaklase din ni Kath (Abaya). Florida ang bus na sinakyan namin tapos pagpasok ko... Ay putangina. Nakakahilo! Sobrang dami ng air freshener tapos napakabilis magpatakbo na
Kinabukasan, general cleaning day! Napaka-abnormal ko nung araw na yun at napaka-dami naming ginawang ka-abnormal-an. Sabi nila baka daw epekto yun ng bus. Hahahaha.
Ayun. Naglinis kami ng bonggang-bongga at nag-picture-an ng wagas. =)))))))))
I love you dorm mates! \:D/
7.16.2011
7.15.2011
Pero sa totoo lang kasi...
Ugh. Ayaw ko sabihin pero tungkol `to sa HPDH2! Don't read if you don't want spoilers! So ayun, mediyo ang daming naiba sa book. As in sooobra na parang ako eh,"Aaah. Ok." Yung ganun. Walang sparks. Walang tindig balahibo. Walang yung speech ni Harry bago mamatay si Voldemort. Walang Avada Kedavra at walang Expelliarmus sa duel. Wala... So ayun. Parang ako eh,"Mmmmm. Patay na si Voldy non?" Basta.
And para sa akin, the best parin ang scene nung pinanuod na ni Harry yung memory ni Snape sa Pensieve. Jusko. Humahagulgol ako nun ng bonggang bongga. HAHAHA! Lalo na yung,
"After all this time?"
"Always."
Eh puta. Singhot to the max ako kanina. =)))))))) Pero, yeah, yun lang pasok sa high ratings ko. Sorry naman. Pero wala eh.
Nung binuksan na yung lights, wala. Wala lang. Parang,"Yun na yon? Tapos na ang Harry Potter legend?" Ganun. Ganun yung pakiramdam.
Sorry! Pero iba parin talaga kapag sa book. Yung tipong damang dama mo yung hardbound cover ng Deathly Hallows, tapos pinipigilan mong matapat yung luha mo sa pages kasi utod sa mahal.. Yun lang naman..
And para sa akin, the best parin ang scene nung pinanuod na ni Harry yung memory ni Snape sa Pensieve. Jusko. Humahagulgol ako nun ng bonggang bongga. HAHAHA! Lalo na yung,
"After all this time?"
"Always."
Eh puta. Singhot to the max ako kanina. =)))))))) Pero, yeah, yun lang pasok sa high ratings ko. Sorry naman. Pero wala eh.
Nung binuksan na yung lights, wala. Wala lang. Parang,"Yun na yon? Tapos na ang Harry Potter legend?" Ganun. Ganun yung pakiramdam.
Sorry! Pero iba parin talaga kapag sa book. Yung tipong damang dama mo yung hardbound cover ng Deathly Hallows, tapos pinipigilan mong matapat yung luha mo sa pages kasi utod sa mahal.. Yun lang naman..
July 15, 2011.
Mass Work Day. CWTS-day. Lahat na ng linis day, andito sa araw na ito. So ayun, naglinis kami sa Main Gate ng school. Tapos after nun, nag-klase pa kami sa OSA Study Hall. Oo, nag-klase pa kami ng bonggang bongga. At pagkatapos ng klase namin about First Aid, pinapunta pa kaming CAS Annex para linisin ang BioSoc na parang hindi naman ata mauubos ang dahon. Hanep. Gutom, pagod, sakit sa ulo, nahihilo, inet na inet at kung ano ano pa ang naramdaman ko nun. Pero hindi talaga kami pinag-attendance hanggang 12:30PM tapos inaway pa ko ni Jorenn ng bonggang bongga.
Ayun, nakauwi kami ng alas dos? 3 na siguro yun. Kaya inaya na niya ko manuod ng Harry Potter and the Deathly Hallows Part 2 (Oo, kumpleto talaga. XD) sa Pacific dahil hindi na ko pwede bukas. So ayun, bati na kami. Wahahaha. :">
Eeeeeeh. Ang saya ko lang kasi inabangan ko yun ng ilang buwan, o taon pa nga. Tapos ayun. Iiiiiih. :"> HAHAHA! Salamat Babe! Sa napaka-gandang gift para sa ONE and A HALF year natin together! I LOVE YOU SOOOOOOOOOO MUCH! :"> <3
Ayun, nakauwi kami ng alas dos? 3 na siguro yun. Kaya inaya na niya ko manuod ng Harry Potter and the Deathly Hallows Part 2 (Oo, kumpleto talaga. XD) sa Pacific dahil hindi na ko pwede bukas. So ayun, bati na kami. Wahahaha. :">
Eeeeeeh. Ang saya ko lang kasi inabangan ko yun ng ilang buwan, o taon pa nga. Tapos ayun. Iiiiiih. :"> HAHAHA! Salamat Babe! Sa napaka-gandang gift para sa ONE and A HALF year natin together! I LOVE YOU SOOOOOOOOOO MUCH! :"> <3
July 14, 2011.
Actually, nung umaga neto eh, madaling madali akong pumasok kasi andito pa ko sa Caba ng mga bandang 9. Eh 10:30 pasok ko, malay ko bang kakapusin pala ko. HAHAHA. =))))) So sa jeep na ko nag-review ng P.I. Eh yung manong drayber, nananadya ata, nung nag-rerebyu ako, bigla kaming pinalipat sa ibang jeep! Eh ang dami ko pa namang dala non. Tengene.
Tapos pagdating ko sa dorm, nagkaka-karipas na ko kasi 10:26 na nun. Eh 10:30 klase ko at malayo pa ang CAS Annex kaya hindi ko na alam ang gagawin ko nun. =)))))
Pagdating ko naman sa Room 241, nag-eexam na sila. So nag-exam na rin with positivity kasi Identification at Enumeration lang ang exam. Tapos biglang... SOBRANG HIRAP. As in. Ultimo yung landlady ni Rizal sa Ateneo, tinatanong! Jusko. Kaya P.I., talagang mapapa-P.I. ka sa badtrip. Punyeta na yan.
So pag-uwi ko, tinry namin ni Apple magpaalam kung pwedeng Sunday morning (Oo, kanta yun. XD) na kami bumalik, tapos pinayagan kami! So nawala na ang pagka-badtrip ko ng bonggang bongga at nag-exam ako sa P.E. na sobrang dali. =))))
Tapos nung gabi, biglang pinatawag kami ng dorm manager namin. Tapos nagtataka kami kung bakit, ewan ko kung may nag-sulsol ba, o may nagsumbong na hindi naman kami magrereview, o sadyang inggit lang, eh di ayun, hindi na kami pinayagan ng Sunday. Sira ang beauty ko ng bonggang bongga.
Eh putangina. Monthsary namin ni Jorenn yun. At manunuod dapat kami ng Harry Potter and the Deathly Hallows Part 2. Tapos sisirain nila ang mga plano ko. Pwes. Manunuod padin kami.
Ayun, sobrang badtrip kaming lima na dapat eh uuwi. Nakakainis kasi, planado na tapos biglang may epal. Kainis eh.
Kaya naisipan naming mag-open forum na magkaka-room. Ang saya lang kasi naging open kami sa isa't isa at napaliwanag ko sa kanila yung mga ugali ko at yung buhay ko. Yung mga first impressions namin sa isa't isa. Etc. Tapos natulog kaming lahat sa sahig! Hahahaha. At nag-picture picture dahil sadyang memorable naman ang araw na yun. At mediyo nawala na din ang pagka-badtrip ko. =)))
Pero tanginang P.I. Utod sa hirap ng punyeta na yon.
Tapos pagdating ko sa dorm, nagkaka-karipas na ko kasi 10:26 na nun. Eh 10:30 klase ko at malayo pa ang CAS Annex kaya hindi ko na alam ang gagawin ko nun. =)))))
Pagdating ko naman sa Room 241, nag-eexam na sila. So nag-exam na rin with positivity kasi Identification at Enumeration lang ang exam. Tapos biglang... SOBRANG HIRAP. As in. Ultimo yung landlady ni Rizal sa Ateneo, tinatanong! Jusko. Kaya P.I., talagang mapapa-P.I. ka sa badtrip. Punyeta na yan.
So pag-uwi ko, tinry namin ni Apple magpaalam kung pwedeng Sunday morning (Oo, kanta yun. XD) na kami bumalik, tapos pinayagan kami! So nawala na ang pagka-badtrip ko ng bonggang bongga at nag-exam ako sa P.E. na sobrang dali. =))))
Tapos nung gabi, biglang pinatawag kami ng dorm manager namin. Tapos nagtataka kami kung bakit, ewan ko kung may nag-sulsol ba, o may nagsumbong na hindi naman kami magrereview, o sadyang inggit lang, eh di ayun, hindi na kami pinayagan ng Sunday. Sira ang beauty ko ng bonggang bongga.
Eh putangina. Monthsary namin ni Jorenn yun. At manunuod dapat kami ng Harry Potter and the Deathly Hallows Part 2. Tapos sisirain nila ang mga plano ko. Pwes. Manunuod padin kami.
Ayun, sobrang badtrip kaming lima na dapat eh uuwi. Nakakainis kasi, planado na tapos biglang may epal. Kainis eh.
Kaya naisipan naming mag-open forum na magkaka-room. Ang saya lang kasi naging open kami sa isa't isa at napaliwanag ko sa kanila yung mga ugali ko at yung buhay ko. Yung mga first impressions namin sa isa't isa. Etc. Tapos natulog kaming lahat sa sahig! Hahahaha. At nag-picture picture dahil sadyang memorable naman ang araw na yun. At mediyo nawala na din ang pagka-badtrip ko. =)))
Pero tanginang P.I. Utod sa hirap ng punyeta na yon.
Harry Potter and the Deathly Hallows Part 2.
All of you will be in my heart, and one of the best part of my childhood. Always.
7.13.2011
Ang sarap sa pakiramdam.
Yng tipong kapag nakita niya yung dating nangliligaw sa'yo, gusto niyang ipakita sa kanya na sa'yo siya. At hindi mo sinagot yung isa.
Nakaka-MMRPF! :""">
7.10.2011
Train - Marry Me
Forever can never be long enough for me
Feel like I've had long enough with you
Forget the world now, we won't let them see
But there's one thing left to do
Now that the weight has lifted
Love has surely shifted my way
Marry me today and every day
Marry me if I ever get the nerve to say hello in this cafe
Say you will, say you will
Together can never be close enough for me
Feel like I am close enough to you
You wear white and I'll wear out the words I love you
And you're beautiful
Now that the wait is over
And love and has finally shown her my way
Marry me today and every day
Marry me if I ever get the nerve to say hello in this cafe
Say you will, say you will
Promise me you'll always be happy by my side
I promise to sing to you when all the music dies
And marry me today and everyday
Marry me if I ever get the nerve to say hello in this cafe
Say you will, say you will marry me
7.09.2011
July 8, 2011. Friday, Friday, Friday. YEZZ!
Bought 3 flats on sale today! Yey! Got three new shoes. Saya ko lang kasi nung isang buwan ko pa bumili ng flats. =))
Tapos nakuha ko na yung uniform ko! Bagay saken. Oh yezz. HAHAHAHA. =)))))))
Tapos nakuha ko na yung uniform ko! Bagay saken. Oh yezz. HAHAHAHA. =)))))))
Bio Lab 105!
Onion cell root tip yan na nag-a undergo sa Mitosis. Then sasabihin mo kung alin yung Prophase, Metaphase, Anaphase, and Telophase. Tapos ako lahat ang nakasagot! Escept for Prophase kasi hindi ko alam yung ichura nun. But still!
I love this week!
Monday. Walang ginawa masyado! Wahahahaha. =))))))
Tuesday. Pagod sa P.E. Tangina na yan, napaka-saket sa katawan. Hayop. -___- Buti na lang walang P.I. at "mediyo" mabait na samin si Ma'am Filipino. =)))
Wednesday. Orientation ng library. Got my form signed! ;) :-bd
Thursday. Lab! Ang saya kasi ako yung sumagot para sa group namin! Proud ako kasi first time kong sumagot para sa team namin. :-bd Tapos dapat first term na namin sa P.I. (Rizal) pero... POSTPONED! Tapos walang Filipino! Di ba? Ang saya saya ko lang. HAHAHAHA. =))))))
Tuesday. Pagod sa P.E. Tangina na yan, napaka-saket sa katawan. Hayop. -___- Buti na lang walang P.I. at "mediyo" mabait na samin si Ma'am Filipino. =)))
Wednesday. Orientation ng library. Got my form signed! ;) :-bd
Thursday. Lab! Ang saya kasi ako yung sumagot para sa group namin! Proud ako kasi first time kong sumagot para sa team namin. :-bd Tapos dapat first term na namin sa P.I. (Rizal) pero... POSTPONED! Tapos walang Filipino! Di ba? Ang saya saya ko lang. HAHAHAHA. =))))))
7.08.2011
(Source: iheartwaldorf) Leighton Meester on the Set of Gossip Girl - July 07, 2011 |
7.03.2011
Damang-dama ko eh.
Nabasa ko yung post ni Dags sa blog niya na,"...Ung feeling na kulang pa ung mga tinuro sayo nung highschool ka."
Akala ko talaga, ako lang nakakaramdam nun. Tapos napag-kwentuhan nga namin ni Jenna, tapos ngayon si Dags. Kasi eto yung feeling na, feel na feel mong advance ka eh. N.E.U.S.T. ako eh. Yung proud na proud ka pa. Kaya lang hindi eh. Hamak advance pa ng mga national high schools kesa sa'yo.
Parang balik first year HS lang ulit. Ganito yun pakiramdam ko nung nag-first year ako sa N.E.U.S.T. Galing akong P.S.C. at grumaduate ng valedictorian. Kaya lang, kahit gaano pa kataas yung honor ko, mas advance pa din yung iba..
Nakaka-frustrate lang. Minsan, nakakalungkot. Pero iniisip ko na lang `to na motivation para mag-aral mabuti sa kolehiyo. Kaya natin `to Dags! ;) :-bd
Akala ko talaga, ako lang nakakaramdam nun. Tapos napag-kwentuhan nga namin ni Jenna, tapos ngayon si Dags. Kasi eto yung feeling na, feel na feel mong advance ka eh. N.E.U.S.T. ako eh. Yung proud na proud ka pa. Kaya lang hindi eh. Hamak advance pa ng mga national high schools kesa sa'yo.
Parang balik first year HS lang ulit. Ganito yun pakiramdam ko nung nag-first year ako sa N.E.U.S.T. Galing akong P.S.C. at grumaduate ng valedictorian. Kaya lang, kahit gaano pa kataas yung honor ko, mas advance pa din yung iba..
Nakaka-frustrate lang. Minsan, nakakalungkot. Pero iniisip ko na lang `to na motivation para mag-aral mabuti sa kolehiyo. Kaya natin `to Dags! ;) :-bd
Iba na kasi kapag tumatanda ka.
Nag-iiba yung point-of-view mo sa buhay. Nag-iiba yung priorities mo. Nawawala yung mga bagay-bagay na ginagawa mo dati. Nag-iiba attitude mo. Nag-iiba yung mga hilig mo. Maraming nag-iiba kapag tumatanda or kapag nag-ma-mature na ang isang tao. Kaya akala ng iba, nag-iiba ka na. But, in fact, you are not. You're just... getting older.
For example, college. Syempre, kapag college ka na,hindi naman pwedeng utak high school ka pa den. College ang huling step papunta sa totoong buhay. Kung napaka-immature mo pa din mag-isip, hindi ka uubra sa reality. Na mahirap kumita ng pera. Na mahirap maghanap ng trabaho. Na pagkatapos mo ng kolehiyo, nakakahiya kung aasa ka pa din sa mga magulang mo.
Kaya `wag kayong magtaka kung minsan, ang isang tao, nag-iiba. Kasi kasama yan sa kumpas ng buhay. "Change is the only permanent thing in the world."
For example, college. Syempre, kapag college ka na,
Kaya `wag kayong magtaka kung minsan, ang isang tao, nag-iiba. Kasi kasama yan sa kumpas ng buhay. "Change is the only permanent thing in the world."
(Source: iheartwaldorf) LEIGHTON’S ALPHABET | K | Katie Cassidy & Selena Gomez “I can’t live without my family, the flavorful chocolate-hazelnut spread Nutella, Katie Cassidy, Selena Gomez and my guitar.” - Leighton Meester “When I started on the movie, I was just getting to know my co-stars Leighton Meester and Katie Cassidy, but we’ve become so close! They’ve experienced much more than me because they’re older so we have long talks and share stories. We’re inseparable! I feel better, like I’ve learned a lot about myself.” - Selena Gomez |
Ano naman ba kasi sa puso ko? Lol.
The truth is, I don't need nuisances in my life. I am matured enough to ignore things like that. Hindi na ko pumapatol sa ganyan. My God. You're degrading yourself and you think papatulan kita by degrading myself, too? I don't think so. Masaya na ko sa buhay ko. Masaya na ko sa mga nangyayari sa buhay ko.
Kasi, isa lang ang gusto ko eh. Ang makatapos ng pag-aaral sa loob ng apat na taon at makapagtrabaho. Hindi na ko happy-go-lucky at ALL times. Oo, pa-minsan minsan, pero hindi na madalas. Kasi hindi naman "pagbabago" ang tawag don. MATURITY. Try mo bumili sa tindahan.Kasi yang ugali mo? Napaka-immature.
Sakit sa bangs eh. =))
Kasi, isa lang ang gusto ko eh. Ang makatapos ng pag-aaral sa loob ng apat na taon at makapagtrabaho. Hindi na ko happy-go-lucky at ALL times. Oo, pa-minsan minsan, pero hindi na madalas. Kasi hindi naman "pagbabago" ang tawag don. MATURITY. Try mo bumili sa tindahan.
Sakit sa bangs eh. =))
Last Week of June! :-bd
Monday. Umalis na kami paputang Muñoz nila Jenna, Karen, and Jorenn. Ang gulo nung sumakay na manong na kakilala nung jeepney driver, mula dun sa pinto ng jeep, hanggang dun sa stirring wheel, eh pasigaw sila magsigawan. Sakit sa bangs! =))))))
Then first subject is... Humanities. Napagka-pagka-boring. Hahaha. Ok naman ang Monday. 24.5/50 ako sa first quiz namin sa Math. Lol. =))))) Anyways, 20 ang passing! >:))))
TAPOS! Freshmen Orientation ng Biological Sciences Society Council. Ang saya! Kaya lang ang panget ko sa slideshow. XD Kasabay kong umuwi ang 2 na kina-iinisan kong blockmates at hindi naman pala ganun ka-yabang yung isa. Pero maarte talaga yung isa. Lol. =)) O:-)
Tuesday. P.E.! Pagpasok ko may quiz pala, kaya habang nag-didiscuss si Ser, nag-rereview na ko. Hahahaha. 36/60 sana ako, kaya lang 45 ang cut-off kasi maganda naman daw ang pagkaka-discuss niya sa lahat ng topics namin. Which is true. Hehehe. Sorry naman kung hindi ako nag-review! XD
Bio Lab 105! Favorite part ko `to. Ang sarap kasi sumilip sa microscope. Feel na feel kong BS Biology ako. *iyak* HAHAHAHAHA. =)))))
Wednesday. Walang kwenta ang Wednesday. HAHAHA. Nakalimutan ko na ang nangyari. =)))
Thursday. Bio Lab 105. Silip ulit sa microscope. Experiments. At ang pinaka-malupet. FINE ARTS! Yun yon eh. XD =)))))))
Friday. CWTS with Ser Jaime. Kami na yata ang pinaka-masayang NSTP class. Gumawa lang kami ng tower made of straw and sticks tapos pwede ka bumili sa kanya ng materials gamit ang pantalon, cellphone, relo, atbp. Laptrip! =))))) Pero kaming 3/4 ng class, pinanuod lang namin sila. Hahahaha. Kaya pinanuod ko na lang si Michelle na mag-drawing. Tapos nung nakita ko yung drawing niya, na-amaze talaga ako kasi yun yong gusto kong ichura sa isa sa mga character ng story ko. Kaya inarbor ko! HAHAHAHAHA. =))))))) :-bd
Subscribe to:
Posts (Atom)